Na początku lutego Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Kielcach Filia w Pińczowie przygotowała wystawę o poecie i żołnierzu AK Tadeuszu Gajcym. W tym miesiącu mija bowiem 100. rocznica urodzin tego poety czasów wojny. Na wystawie znalazły się głównie książki, z których większość to opracowania twórczości Tadeusza Gajcego. Nie zabrakło również opracowań historyczno-literackich okresu II wojny światowej.
Tadeusz Gajcy urodził się 8 lutego 1922 r. w Warszawie. Należał do tzw. pokolenia „Kolumbów”, czyli pokolenia, którego młodość przypadła na okres II wojny światowej. Tadeusz Gajcy, podobnie wielu jego kolegów, trafił do konspiracji. Początkowo była to organizacja Konfederacja Narodu, którą tworzyli przedstawiciele Obozu Narodowo-Radykalnego “Falanga”. Potem służył w Armii Krajowej, gdzie brał udział w kursach Biura Informacji i Propagandy KG AK. W okresie konspiracji stworzył wiele wierszy i tomików poezji. Używał kilku pseudonimów: „Karol Topornicki”, „Roman Oścień” i „Topór”. Drukował w podziemnym piśmie „Sztuka i Naród” i był jego ostatnim redaktorem. Debiutował wierszem Wczorajszemu wydanym w 1942 r. Oprócz pracy pisarskiej brał też udział w akcjach. To on razem ze Zdzisławem Stroińskim i Wacławem Bojarskim złożył wieniec z szarfą w biało-czerwonych barwach pod pomnikiem Mikołaja Kopernika w 400. rocznicę śmierci genialnego astronoma i ekonomisty. Niestety, zostali zaatakowani przez policję niemiecką. Bojarski został ciężko ranny, a Stroiński trafił do siedziby Gestapo. Gajcemu udało się zbiec.
W 1944 r. walczył w powstaniu warszawskim. Zginął 16 sierpnia 1944 r. Pozostawił po sobie wiersze: Uderzenie, Śpiew murów czy Rapsod o Warszawie oraz tomiki poezji: Widma i Grom powszedni.
Robert Karpiński
