Książę, władca, wódz, polityk i dyplomata… Jaki naprawdę był Bolesław Chrobry? Jego wrogowie mówili i pisali o nim niepochlebnie, ale byli też tacy, u których wzbudzał szacunek i najwyższe uznanie jak cesarz Otton III, św. Wojciech czy św. Brunon z Kwerfurtu.
Cesarz wiązał z Bolesławem swoje plany stworzenia dużego państwa europejskiego, a św. Brunon stanął w obronie Chrobrego pisząc list do cesarza Henryka II. Ilu ludzi chociaż raz zetknęło się z synem księcia Mieszka, tylu wyrażało opinię na jego temat. Jedno jest pewne: Bolesław był na tyle silną osobowością i nadzwyczajną postacią, że trudno było przejść obok jego osoby obojętnie.
Przeciwnicy tak bardzo go nienawidzili, że przygotowali zamach na jego życie, jeszcze na początku jego panowania. Jakby czuli, że kiedyś będzie dla nich trudnym i wymagającym rywalem. I takim był. Sprawnie przejął władzę po śmierci ojca i pozbył się wszystkich, którzy jego panowaniu mogliby zagrażać. Rządził swoim państwem silną ręką. Poddani wierzyli w jego zdolności i mądrość i byli gotowi walczyć za niego i dla niego. Nie bał się podejmować trudnych i ryzykownych decyzji, jak tej z wykupieniem ciała biskupa Wojciecha. Okazało się, że był to dobry ruch. Nie bał się też zaryzykować, sięgnąć po władzę w Pradze czy też osadzić swojego zięcia na tronie w Kijowie.
Bolesław Chrobry rzucił wyzwanie dwóm cesarzom. Z cesarzem Niemiec Henrykiem II walczył niemal szesnaście lat, Bazylemu Bułgarobójcy – sprawującemu władzę w Bizancjum – zagroził wojną w razie, gdyby ten był wobec niego nieprzyjazny. W końcu sięgnął też po koronę królewską, która słusznie mu się należała, ponieważ nie kłaniał się nikomu i uzyskiwał korzyści tam gdzie wcześniej trudno było je dostrzec.
O panowaniu pierwszego króla Polski opowiedział nauczyciel-bibliotekarz Robert Karpiński w dwóch szkołach podstawowych – w Sędowicach i Młodzawach, w dniach 5 i 6 marca. Uczniowie mogli w ten sposób poznać okres panowania Bolesława Chrobrego – okoliczności przejęcia władzy, proces umacniania pozycji Polski na arenie międzynarodowej, przebieg działań wojennych toczonych przeciw Niemcom i ich sojusznikom oraz Rusi Kijowskiej oraz okoliczności koronacji. Lekcję wzbogacono prezentacją multimedialną zawierającą materiały faktograficzne.
Podczas lekcji nie mogło zabraknąć też książek na temat panowania Bolesława Chrobrego. Spośród zaprezentowanych pozycji na szczególną uwagę zasługuje kronika niemieckiego biskupa Thietmara z XI wieku, w której znajdziemy najwięcej informacji o panowaniu pierwszego króla Polski.
Marcin Salamon
Robert Karpiński
