Jakimi drogami kroczył Bolesław Chrobry? Pokonując w walce o władzę swoją macochę i jej synów wybrał ścieżkę władcy. O tym 17 marca rozmawialiśmy z uczniami Szkoły Podstawowej nr 1 w Pińczowie.
Nie była to łatwa droga. Chrobry musiał sprostać wielu przeszkodom i uważać na mnóstwo spraw, aby jego młode państwo przetrwało. Kiedy w 1002 r. zajął Milsko i Łużyce, wkroczył na drogę wojny z Niemcami. Na początku w 1005 r. ten szlak był zbyt wyboisty i wydawał się ślepą uliczką, ale z każdym krokiem i pokonywanym kilometrem, stawał się coraz łatwiejszy. W końcu doprowadził do pokoju w 1018 r. i otrzymaniu Milska i Łużyc na własność, bez składania komukolwiek hołdu.
Bolesław pokierował misją chrystianizacyjną ówczesnego biskupa Wojciecha na tereny Prusów. Poniosła ona klęskę, ale Chrobry znów umiejętnie zwrócił uwagę na swoje państwo. Wykupił ciało zamordowanego misjonarza i pochował go w Gnieźnie. Dobrze obrany cel przyniósł sukces, bo – jak pokazała nieodległa przyszłość – zyskał ciało świętego męczennika.
Bolesław poprowadził cesarza Ottona III i jego orszak do grobu św. Wojciecha. Zrobił to na tyle świetnie i skutecznie, że zyskał trzy nowe biskupstwa i arcybiskupstwo w Gnieźnie. Dodatkowo został uznany za kogoś więcej niż książę i stał się bliskim przyjacielem i współpracownikiem cesarza. Najważniejsze, że otrzymał też zgodę na koronację królewską. Przesunęła się ona ćwierć wieku, ale w końcu udało się dotrzeć i do tego upragnionego celu.
Bolesław Chrobry rozpoczynał swoją jako książę słowiańskiego państewka, a zakończył jako król lokalnego mocarstwa. To podczas jego panowania po raz pierwszy użyto nazwy Polonia. O tym wszystkim 17 marca dowiedzieli się uczniowie klas VI b i VI c oraz VII b i VII c Szkoły Podstawowej nr 1 w Pińczowie. Placówkę odwiedził nauczyciel-bibliotekarz Robert Karpiński. Przeprowadził lekcje oparte na prezentacji multimedialnej własnego autorstwa o Bolesławie Chrobrym. Na lekcji nie zabrakło też prezentacji książek dotyczących wspomnianego tematu. Kilkoro uczniów po zakończeniu zajęć podjęło dalszą konwersację z prowadzącym na temat koligacji rodzinnych księcia Świętopełka i kroniki Thietmara.
Marcin Salamon
Robert Karpiński
